Νοσ-Ιλιάδα
“Πείτε μου σε ποιον δε θυμίζει κάτι:
Μεγάλο νοσοκομείο, στο οποίο τμήματα με 45 κρεβάτια και επικουρικές αναπτυσσόμενες κλίνες (α, ρε νονέ Κακλαμάνη που βάπτισες το ράντζο) με δύναμη νοσηλευτικού προσωπικού 11 νοματαίους….
οπού το χειμώνα έχει 110 με 120% πληρότητα….
απόγευμα ΔΥΟ νοσηλευτές στην βάρδια όταν η κλινική εφημερεύει…
30 εισαγωγές στο 12ωρο της εφημερίας δυό ή τρεις διασωληνωμένους στους θαλάμους γιατί δεν υπάρχει κρεβάτι μονάδας,
δύο-τρεις ακόμα σηπτικούς, δύο-τρεις σε Μπάιπαπ,
νοσηλεία,οδηγίες που αλλάζουν σε δευτερόλεπτα….
και άλλες παραλαβές άρρωστων, και από τους παλιούς ένας να στραβώσει…
δύο να λερωθούν, δύο ασυνόδευτοι να θέλουν πάπια….
και άλλες εισαγωγές…
ο τραυματιοφορέας να φωνάζει πού να βάλει την εισαγωγή,
ο γιατρός να θέλει στον διασωληνωμένο νοσηλεύτρια,
η γιαγιά να φωνάζει στο 2 ότι ο άντρας της δεν είναι κάλα…
τα κουδούνια να βαράνε, η νοσηλεία στο καρότσι να περιμένει,
και άλλες εισαγωγές και άλλες οδηγίες και άλλες αντιβιώσεις,
και ήρθε και ο χειρουργός να βάλει κεντρική γραμμή
δυο Νοσηλευτές, δυο Ήρωες…
Από τον φίλο T.A.
Συνεχίζει τη μοναχική της μάχη η Νίκαια Ατελείωτες (απλήρωτες) νύχτες