Τελικά, ποιος συνταγογραφεί τα σκιαγραφικά;

Υπάρχει ένα άλυτο, και αρκετά παράλογο, ζήτημα στην Ελλάδα με τα σκιαγραφικά φάρμακα που χορηγούνται σε απεικονιστικές εξετάσεις. Θέλαμε να το συζητήσουμε μαζί σας και να μας πείτε την άποψή σας, μήπως έτσι βρεθεί μια λύση (έστω στη θεωρία).
Ας υποθέσουμε ότι πηγαίνετε σε έναν ιατρό που σας δίνει ένα παραπεμπτικό (μέσω ηλεκτρονικής συνταγογράφησης) πχ. για μια αξονική κοιλίας με ενδοφλέβιο σκιαγραφικό.
Κάνοντας την εξέταση στο ακτινοδιαγνωστικό κέντρο, πληρώνετε για το από του στόματος σκιαγραφικό, αλλά σας ενημερώνουν ότι πρέπει να πάτε πίσω στον ιατρό που σας έδωσε το παραπεμπτικό για να σας συνταγογραφήσει το συγκεκριμένο ενδοφλέβιο φάρμακο που σας χορήγησε ο ακτινολόγος.
Επιστρέφετε στον αρχικό ιατρό, σας γράφει το σκιαγραφικό, το αγοράζετε από φαρμακείο, και το κουβαλάτε μέχρι το ακτινοδιαγνωστικό κέντρο ώστε να το χρησιμοποιήσουν για κάποιον επόμενο ασθενή.
Έπειτα, με τα αποτελέσματα της εξέτασης, ξαναπηγαίνετε πάλι στον πρώτο ιατρό για να τα μελετήσει και να σας προτείνει τα επόμενα βήματα.
Σχηματικά δηλαδή, με το υπάρχον σύστημα έχουμε:
Θεράπων-> Ακτινολόγος-> Θεράπων-> Φαρμακείο-> Ακτινολόγος-> Θεράπων.
Γεννιούνται οι εξής ερωτήσεις:
1.Ο ακτινολόγος, εφόσον είναι συμβεβλημένος με τον ασφαλιστικό φορέα, και είναι εκείνος που πρακτικά επιλέγει τη δόση και σας χορηγεί το σκιαγραφικό φάρμακο (βάσει του ιστορικού που σας παίρνει) γιατί δε συνταγογραφεί ο ίδιος το ενδοφλέβιο σκιαγραφικό;
2.Το διαγνωστικό κέντρο, εφόσον διαθέτει απόθεμα φαρμάκων, γιατί δεν αναλαμβάνει εξ’ ολοκλήρου την προμήθεια του φαρμάκου, αλλά σας ζητά να το έχετε ήδη αγοράσει από φαρμακείο; Πώς αναλαμβάνει την πώληση του από του στόματος σκιαγραφικού, αλλά όχι του ενδοφλέβιου;
3.Οφείλουν οι θεράποντες ιατροί να είναι πλήρως ενήμεροι για τις δοσολογίες των ενδοφλέβιων σκιαγραφικών;
4.Πόσο ασφαλές είναι για τον επόμενο ασθενή που θα λάβει το σκιαγραφικό που θα αγοράσετε και θα επιστρέψετε εσείς στο διαγνωστικό κέντρο; Πώς διασφαλίζεται ποιοτικά ότι δεν έχει γίνει με δόλο κάποια παρέμβαση ή στην καλύτερη των περιπτώσεων κάποια ανεπαρκής φύλαξη του φαρμάκου; Στις συσκευασίες των σκιαγραφικών αναγράφονται οδηγίες για φύλαξη σε ένα ορισμένο εύρος θερμοκρασιών και την προφύλαξη από το φως. Αν ο ασθενής κουβαλάει το φάρμακο στο χέρι μέσα στο δρόμο ή το έχει αφήσει στο κάθισμα του αυτοκινήτου, πώς εμπιστευόμαστε τούτη την οδό για την προμήθεια των φαρμάκων του διαγνωστικού κέντρου;


Η νομοθεσία (πατήστε εδώ για να δείτε σχετική ανακοίνωση του ΕΟΠΥΥ) μπορεί να είναι γκρίζα ή ακόμα και λανθασμένη σε πολλά σημεία. Πώς θα μπορούσαμε να την αλλάξουμε ώστε να εξυπηρετείτε καλύτερα ο ασθενής, οι εμπλεκόμενοι ιατροί, και φυσικά το δίκτυο διακίνησης φαρμάκων;
Θα θέλαμε πολύ να μας πείτε τη γνώμη σας, αφήνοντας ένα σχόλιο παρακάτω!
10+1 βίντατζ κάρτες Αγ. Βαλεντίνου ΕΟΠΥΥ για τη συνταγογράφηση σκιαγραφικών από τους Ακτινοδιαγνώστες
Επειδή με έχει απασχολήσει το θέμα όταν ο ασθενής που του έχω συνταγογραφήσει MRI επιστρέφει να του συνταγογραφήσω συγκεκριμένη παραμαγνητική ουσία κατά παραγγελία του διαγνωστικού κέντρου ακολουθώ την εξής πρακτική:
1. Ενημερώνω τον ασθενή ότι κατά τη γνώμη δεν χρειάζεται "σκιαγραφικό" και αν γυρίσει να το γράψω επειδή το πλήρωσε δεν θα του το γράψω. Αν κρίνει ο ακτινολόγος που θα πάει ότι χρειάζεται θα πρέπει να το γράψει αυτός.
2. Αν κρίνω ότι χρειάζεται σκιαγραφικό το συνταγογραφώ μαζί με την εξέταση ζητώντας MRI με παραμαγνητική ουσία ή CT με σκιαγραφικό
[…] συνέχεια του άρθρου μας για τη συνταγογράφηση των σκιαγραφικών φαρμάκων από […]
Αναζητήστε το σχετικό έγγραφο απάντηση του ΕΟΠΥΥ στον Νοσοκομείο Βόλου (υπάρχει στο site του ΙΣ Μαγνησίας) που αναφέρει ότι οι Ακτινολόγοι (Ακτινοδιαγνώστες) μπορούν (και πρέπει, συμπληρώνω) να συνταγογραφούν τα σκιαγραφικά. Παραθέτω link, δεν ξέρω αν υποστηρίζεται.
Το επιχείρημα με τη μεταφορά του σκιαγραφικού στο εργαστήριο, έχει βάση αλλά τα διαγνωστικά εργαστήρια δεν προβλέπεται να έχουν φαρμακείο. Μόνο τα νοσοκομεία και οι κλινικές. Όσα σκευάσματα έχουν τα διαγνωστικά εργαστήρια σε “απόθεμα” τα έχουν προμηθευτεί, μέσω συνταγών, από ιδιωτικά φαρμακεία.
http://www.ismagnesia.gr/el/announcements_details_popup.php?ID=7
Πολύ ορθολογιστική προσέγγιση του θέματος. Αν και άσχετη της επιστήμης σας εκτιμώντας το λογικό της απορίας θεωρώ ότι γίνεται κατάχρηση πράξης ειδικοτήτων. Και φυσικά ο ακτινολόγος ιατρός έχει τον πρώτον λόγον στη διανομή του φαρμάκου.