Τα 7 στάδια της θλίψης κατά την παραλαβή μιας εισαγωγής

11/02/2015 eidikeuomenoi.gr Άρθρα, Μην τα χάσεις, 0

ΑΡΝΗΣΗ
Το πρώτο στάδιο είναι η μη αποδοχή της πραγματικότητας, σε μια προσπάθεια μήπως αλλάξει αυτή. «Μπα, θα υπογράψει να φύγει αυτός, τον κόβω» ή «Έκανε λάθος το λογιστήριο στην κλινική, σίγουρα πράγματα» είναι οι σκέψεις που κυριαρχούν. Κάποιος συνεργάτης (που βρίσκεται στο ίδιο στάδιο άρνησης) ψάχνοντας για συμπαράσταση μπορεί να ρωτήσει χαμηλόφωνα «Σίγουρα είναι εγκεφαλικό επεισόδιο και δεν είναι απλά μεθυσμένος;» ή «Ο αιματοκρίτης 12 δεν είναι στα κατώτερα φυσιολογικά όρια του νέου μηχανήματος του εργαστηρίου;».

ΘΥΜΟΣ
Εδώ ξεκινά το ξέσπασμα : «Γιατί στη δική μου βάρδια πάλι;», «Έχουν βαλθεί όλοι να με σκοτώσουν εδώ μέσα». Ο θυμός μπορεί βέβαια να εκτονωθεί προς πάσα κατεύθυνση: προς τα υπερφυσικά («Γιατί θεέ μου με τιμωρείς έτσι;»), προς το περιβάλλον («Ο καιρός φταίει! Βγήκαν όλοι βόλτα! Άι στο καλό με τη λιακάδα πια!», ή προς τα άψυχα αντικείμενα («Αυτός ο βομβητής είναι καταραμένος! Όλο εισαγωγές σκάνε όποτε τον κρατάω!»). Η εκλογίκευση της συζήτησης είναι αδύνατη σε αυτό το στάδιο, μην το επιχειρήσετε.

ΠΑΖΑΡΙ (‘Η ΑΜΥΝΑ)
Στο τρίτο αυτό στάδιο αρχίζει το παζάρεμα ή το αμυντικό παιχνίδι. «Αν το πλασάρεις σε άλλη κλινική, θα σε παντρευτώ» μπορεί να ακουστεί τηλεφωνικά προς τον υπεύθυνο των Επειγόντων Ιατρείων, ή «Έχει ζαλάδα –ας μπει στους ΩΡΛ και θα δώσω εκεί οδηγίες για το έμφραγμα». Παρόμοιες συνομιλίες μπορεί πάλι να απευθύνονται προς το υπερφυσικό: «Θεέ μου, αν με γλιτώσεις από την εισαγωγή αυτή, δε θα προσποιούμαι ότι δεν ακούω όταν με ρωτάνε για το που είναι το κυλικείο».

ΚΑΘΥΣΤΕΡΗΣΗ
Στη φάση αυτή απλά προσπαθεί να καθυστερήσει το αναπόφευκτο. «Μήπως να κάναμε μια παναξονική ολόσωμη πρώτα;» ή «Πρέπει να έχει εκτίμηση πρώτα από Δερματολόγο, Ψυχίατρο, Θωρακοχειρουργό, Οδοντίατρο, και Παθολογοανατόμο».

ΚΑΤΑΘΛΙΨΗ
«Αφού δεν τις γλιτώνω τις εισαγωγές σήμερα, που να βρω την όρεξη να δω κανέναν άλλον στην κλινική» ή «Εντάξει, φέρτε τα όλα σε εμένα. Δεν πειράζει. Αυτή είναι η καθημερινή μου ζωή πια.» ακούγονται, καθώς ο Υγειονομικός αναζητά την απομόνωση και το μπουκάλι με το ουίσκι.

ΑΠΟΔΟΧΗ
Η φράση «Όλα καλά θα πάνε. Όλα καλά.» συνήθως ακολουθείται από ένα κύμα καλοσύνης καθώς γκρεμίζονται όλες οι άμυνες. Είναι η κατάλληλη στιγμή για να ζητήσει κάποιος ασθενής κρεβάτι κοντά σε παράθυρο ή δεύτερο μαξιλάρι.

ΕΥΘΥΜΙΑ
Το τελευταίο αυτό στάδιο συναντάται όταν ο Υγειονομικός εκτεθεί σε πολλαπλές εισαγωγές μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα. Όλα τα υπόλοιπα στάδια καταρρέουν καθώς παίρνει μπρος το χιούμορ σαν αυτοάμυνα. «Τι να την κάνω την έξοδο στο μπαρ όταν έχω τόσο κόσμο εδώ να μου κάνει παρέα. Κέρασέ τους όλους ένα ηρεμιστικό από εμένα να κάνουμε κέφι!». Μπορεί να μοιάζει σαν απελπισία, αλλά είναι σίγουρα το πιο σημαντικό στάδιο για να επιβιώσει κανείς μόνος του τις δεκάδες εισαγωγές ασθενών.

[Έμπνευση: gomerblog.com]

Αυτοδιαχειριζόμενο Κοινωνικό Ιατρείο για τις συνθήκες κράτησης των μεταναστών και τις ασθένειες που τους μεταδίδονται εκεί Εξώδικο για το θεσμό του Συντονιστή Εφημερίας